İzBB ile İBB Miras İşbirliği

İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Cemil Tugay ve İstanbul Büyükşehir Belediyesi Genel Sekreter Yardımcısı ve Tarihi Kentler Birliği Genel Sekreteri Mahir Polat ile İzmir’de incelemelerde bulundular. İzBB’’nin kent yaşamına yeniden kazandırmak istediği iki tarihi mekan olan Yıldız Sineması ve Bıçakçı Han ile Aziz Vukolos Kilisesi’ni ziyaret eden Tugay ile Polat fikir alışverişinde bulundular.

Bazı vatandaşlar tepki gösterdi

Mahir Polat ile İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nden gelen ekibin, İzmir Büyükşehir Belediyesi’ndeki ilgili personele farklı tarihi yapılarda eğitim verirken İBB Miras bariyerlerinin konumlandırılması ise İzmirlilerin tepkisini çekti ve İzmir Büyükşehir Belediyesi ekiplerinin yeterliliklerini sorgulattı.

Kent Tarihi ve Tanıtımı Daire Başkanlığı yeniden açılmıştı

Önceki dönem belediye başkanı Tunç Soyer’in kendi dönemimde kurup kapattığı Kent Tarihi ve Tanıtımı Daire Başkanlığı, mevcut belediye başkanı Cemil Tugay tarafından tekrar hayata geçirildi. İlgili daire başkanlığının altında  Koruma Uygulama ve Denetim Şube Müdürlüğü de bulunuyor. 

Neden Yıldız Sineması?

Yıldız Sineması, İzmir’deki açık hava sinemalarından biri olan Güneş Sineması’nın 1953 yılında İtalyan bir mimar tarafından üstü açılabilen sinema tasarımı ile dönüştürülmesiyle İzmir’de boy göstermeye başladı. 1800 izleyiciyi ağırlayabilen sinemanın adının güzel havalarda açılabilen tavanı sayesinde görülebilen yıldızlardan geldiği söylenir. Yıldız Sineması zamanının rekor kıran filmleriyle, Fransız revüleriyle, konserleriyle, İzmirlilerce çok sevilmiş ve kapısında sıra beklenen bir mekana dönüşmüştü. 

Bıçakçı Han nerede?

Bıçakçı Han ise Kervanlar Köprüsü’nden İzmir’e gelen yolun kıyısında yer alır. 19. yüzyılın başında Ege Adaları’ndan gelen Rum göçmenlerin yerleştiği, halk tarafından Ayavukla denen Aziz Vukolos Kilisesi’nin etrafında gelişen mahallenin konutları içindedir. Hana zamanla, yanına koridor gibi uzanan bir avlu ve aynı formda bir mekân daha eklenir. Basmane Garı’nın yapımının ardından gara ulaşan malların kent içindeki ulaşımlarını sağlayan kervanlara uzun yıllar hizmet verir. 1950’li yıllara kadar depo, bazı odaları ise “aile evi” olarak da değerlendirilen bir mekân olarak varlığını sürdürür.